Od 1800 roku p.n.e. zaczęto stosować brąz jak materiał do wyrobu narzędzi i ozdób.
Brąz miał wiele zalet, surowiec musiał być jednak sprowadzany z różnych miejsc.
W tej epoce rolnictwo nadal było dominującym działem gospodarki. Kości bydła, świń i owiec pokazują, że było ono wtedy nadal bardzo ważne.
Pozostałości archeologiczne składają się przede wszystkim z grobowców. Dochodzą do tego jeszcze ryciny skalne rysowane na skałach i luźnych głazach.
Informacje uzyskano z ponad 800 dużych nagrobków, jednak były one położone na najlepszych gruntach rolnych i z tego powodu większa ich część prawdopodobnie była zrównana z ziemią.
Około 1000 roku p.n.e. kremacja stała się głównym sposobem pochówku. Jest wiele miejsc w których można znaleźć spalone kości.
Resztki mogą być zgromadzone w całości we wspólnych mogiłach składających się z 20 do aż 100 zwłok.
Szacuje się że na całym Bornholmie leży co najmniej 3.000 zwłok, jednak większość z nich jest zniszczona.
Czasy końca epoki brązu są dla Bornholmu specjalne, ze względu na mogiły w kształcie łodzi. Często występują one w grupach niedaleko zwykłych mogił.
Pozostałości archeologicznych z epoki brązu jest mnóstwo. Jest to na pewno powiązane z tym, że wyspa jako centrum Morza Bałtyckiego miała dobre stosunki handlowe z Danią, Scanią, Gotlandią, północą Niemiec i Polski.
Język Bornholmu | Epoka brązu | Epoka żelaza | Epoka nowożytna | Średniowiecze | Młodsza Epoka Kamienia - "Epoka kamienia rolniczego" | Sztuka i literatura | Z czasów Wikingów | Wczesna Epoka Kamienia - Epoka myśliwych